Աստծո կանչը
Սեպտեմբերի 13
Իմ Անունն այն Զորությունն է, որ կանխում է չարը և օգնության կանչում բարի ուժերին: Չար ոգիները փախչում են «ՀԻՍՈՒՍ» անունը լսելիս: Երբ տրտմությունն ու թախիծը պաշարում են ձեզ. երբ գիտակցելով ձեր տկարությունն ու անօգնականությունը` սիրով ու երկյուղածությամբ Իմ Անունն եք տալիս, Ես անհապաղ պատասխանում եմ այդ կանչին.
«ՀԻՍՈՒՍ»:
Հաճախ գործածիր Իմ Անունը: Տես` այն որքան նման է մայրիկ բառին, որ ամեն երեխա ասում է: Նա կանչում է «Մայրիկ», որ մայրը գա և իրեն օգնի, խնամի, իր կարիքները հոգա և դուրս բերի դժվարին կացությունից: Դուք էլ գործածեք Իմ Անունն այդ նույն ձևով. բնական ձայնով, պարզորեն, ինքնաբուխ ու ուժգին ասելով` «ՀԻՍՈՒՍ»:
Օգտագործեք այն ոչ միայն օգնության ու կարիքի դեպքում, այլև արտահայտելու համար ձեր սերը: Երբ Իմ Անունը բարձր կամ ցածր արտասանվի սրտի լռության մեջ, աններդաշնակ մթնոլորտը սիրով ու խաղաղությամբ կհամակվի: Այն բարձրացնելով` կիմաստավորվի ձեր մտածումների ու խոսքի արժեքը:
«ՀԻՍՈՒՍ»:
«Երկնքի տակ չկա ուրիշ անուն, որով կարողանաք փրկվել»: